top of page

Ζητήματα που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή

Οδικές μεταφορές

Σχεδόν 6 στα 10 λίτρα πετρελαίου που καταναλώνονται διεθνώς αφορούν στις οδικές μεταφορές, ένας τομέας που συνεισφέρει κατά 20% στις παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2). Ιδιαίτερα σ ημαντική είναι η στροφή σε μέσα μεταφοράς που καταναλώνουν συγκριτικά λιγότερη ενέργεια για κάθε διανυόµενο χιλιόμετρο ανά επιβάτη.

σελ 86 - διάγραμμα κάτω.png
σελ 86 - διάγραμμα επάνω.png

Εικόνα: Κατανάλωση καυσίμου (σε γραμμάρια ισοδύναµου πετρελαίου) ανά επιβάτη για τα μέσα συλλογικής μεταφοράς στην Αθήνα (2005). (Η κατανάλωση επηρεάζεται προφανώς και από την πληρότητα των μέσων. Αν χρησιμοποιούν π.χ. περισσότεροι τον προαστιακό, θα μειωθεί η μέση ειδική κατανάλωση καυσίμου στο μέσο αυτό)

Η μείωση των εκπομπών από τις μετακινήσεις μπορεί να επιτευχθεί µε πολλούς και εν πολλοίς συμπληρωματικούς τρόπους:

  • Με καλύτερο συντονισμό των προβλεπόμενων μετακινήσεων

  • Με χρήση συνδυασμένων μετακινήσεων (car-pooling)

  • Με χρήση μέσων μεταφοράς που καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια ανά επιβάτη και διανυόµενη απόσταση

  • Με αλλαγή του τρόπου οδήγησης ακολουθώντας τις πρακτικές της λεγόμενης Οικολογικής - Υπεύθυνης οδηγικής συμπεριφοράς: Για λεπτομερείς οδηγίες μπορείτε να συμβουλευτείτε το σχετικό διαδικτυακό χώρο www.ecodriving.gr

Η οικολογική οδήγηση έχει ως αποτέλεσμα:

  • 10-15% λιγότερη κατανάλωση καυσίμου και εκπομπές ρύπων.

  • 10-25% λιγότερα ατυχήματα και βελτίωση της οδικής ασφάλειας.

  • Σημαντική μείωση της ηχορύπανσης.

  • Μείωση κόστους για καύσιμα, συντήρηση οχήματος και ασφάλιση.

  • Αύξηση της άνεσης μεταφοράς για τον οδηγό και τους επιβάτες.

  • Ίσο χρόνο ταξιδιού σε σύγκριση µε τον συνήθη τρόπο οδήγησης.

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ: https://ec.europa.eu/clima/citizens/tips/mobility_el

σελ 87 - διαγραμμα εκπομπές CO2.png
Οδικές μεταφορές

Υπερκατανάλωση

Ο καταναλωτισμός παίζει σημαντικό ρόλο στην επιδείνωση της κλιματικής αλλαγής. Σχετίζεται κυρίως με την ποσότητα ενέργειας που χρειάζεται για την παραγωγή των καταναλωτικών προϊόντων στα εργοστάσια, αλλά και με την μεταφορά τους και με την απόρριψη των προϊόντων .

Η υπερκατανάλωση μπορεί να εκφραστεί με πολλές συμπεριφορές. Η αγορά προϊόντων που δεν χρησιμοποιούνται ποτέ, η πρόωρη απόρριψη των προϊόντων ή η σπατάλη τροφίμων είναι παραδείγματα υπερκατανάλωσης επειδή για την παραγωγή των προϊόντων ή των τροφίμων σπαταλήθηκαν ενέργεια, φυσικοί πόροι (και νερό). Για την απόκτηση των φυσικών πόρων επίσης καταναλώθηκε ενέργεια.

Επιπλέον όταν αυτά τα προϊόντα ή τα τρόφιμα καταλήξουν στα απορρίμματα, η αποκομιδή τους θα απαιτήσει επίσης ενέργεια, ενώ θα επιβαρύνουν με πολλούς ακόμη τρόπους το περιβάλλον. Η υπερκατανάλωση μπορεί να μειωθεί εάν οι πολίτες αγοράζουν μόνο ό, τι χρειάζονται και αποφεύγουν να κάνουν άσκοπες αγορές.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θέμα «Αναπροσαρμόστε τις αγορές σας και τις διατροφικές σας συνήθειες» δείτε εδώ: https://ec.europa.eu/clima/citizens/tips/shopping_el

Υπερκατανάλωση

Η σπατάλη τροφίμων

Κάθε χρόνο χάνεται το ένα τρίτο των τροφίμων που παράγονται για ανθρώπινη κατανάλωση, δηλαδή περίπου 1,3 δισ. τόνοι.

 

Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO)

Στις αναπτυγμένες χώρες κύριοι υπεύθυνοι για τη σπατάλη των τροφίμων είναι τα νοικοκυριά. Η σπατάλη των τροφίμων λαμβάνει χώρα σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής των τροφίμων ξεκινώντας από τον αγρό. Τα εκτός προδιαγραφών τρόφιμα, τα μη κατάλληλα για περαιτέρω επεξεργασία και τυποποίηση απορρίπτονται. Στον αναπτυσσόμενο κόσμο απώλειες τροφίμων συμβαίνουν λόγω έλλειψης των κατάλληλων υποδομών κατά μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας, όπως έλλειψη ψυγείων για συντήρηση. Η σπατάλη τροφίμων είναι ένα πρόβλημα με παγκόσμιες διαστάσεις (WWF, 2017).

 

Η σπατάλη τροφίμων στις αναπτυγμένες χώρες, αναφέρεται στην απόρριψη ή την εναλλακτική (μη διατροφική) χρήση τροφίμων που είναι ασφαλή και θρεπτικά για κατανάλωση από τον άνθρωπο

Τα τρόφιμα σπαταλιούνται με πολλούς τρόπους:

  • Τα νωπά προϊόντα που δεν έχουν την «ιδεατή» εικόνα όσον αφορά το σχήμα, το μέγεθος και το χρώμα, συχνά πετιούνται κατά τη διάρκεια της διαλογής τους, πριν φτάσουν στην αγορά.

  • Τα τρόφιμα που βρίσκονται κοντά, ή έχουν ξεπεράσει τη ημερομηνία λήξης, συχνά πετιούνται από τους πωλητές λιανικής και τους καταναλωτές.

  • Μεγάλες ποσότητες υγιεινών βρώσιμων τροφίμων συχνά δεν χρησιμοποιούνται και απορρίπτονται από οικιακές κουζίνες και εστιατόρια.

Ο Οργανισµός Τροφίµων και Γεωργίας των Ηνωµένων Εθνών (FAO), εκτιμά ότι το ένα τρίτο όλων των τροφίμων που παράγονται για ανθρώπινη κατανάλωση χάνονται ή σπαταλούνται παγκοσμίως. Δηλαδή περίπου 1,3 δισεκατομμύρια τόνοι.  Ο FAO υπολογίζει την κατά κεφαλή σπατάλη τροφίμων  σε επίπεδο καταναλωτή σε 95-115 κιλά/έτος στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική και σε 6-11 κιλά/έτος στην υποΣαχάρια Αφρική και στην Νότια/Νοτιοανατολική Ασία (FAO, 2011).

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά την κατά κεφαλή παραγωγή τροφικών αποβλήτων στην Ε.Ε. των 27 κρατών σε 179 κιλά κατ' έτος (Abeliotis et al., 2015) με τα νοικοκυριά να παράγουν το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των αποβλήτων (European Commission, 2010). 

Στην Ελλάδα, η κατά κεφαλή σπατάλη τροφίμων στην Ελλάδα εκτιμάται σε 29,8 κιλά κατ' έτος. Η ποσότητα αυτή αντιπροσωπεύει τρόφιμα απολύτως κατάλληλα προς βρώση, τα οποία τελικά πετάχτηκαν είτε γιατί έληξαν είτε γιατί σερβιρίστηκαν σε μεγαλύτερες ποσότητες είτε γιατί δεν συντηρήθηκαν σωστά. Η σπατάλη τροφίμων στην Ελλάδα εντοπίζεται κυρίως στα φρούτα (24,9%), στο μαγειρεμένο φαγητό (24,5%), στα λαχανικά (14,9%), στο ψωμί (13,6%) και στα γαλακτοκομικά προϊόντα (11,3%). Με λίγα λόγια, με βάση την προαναφερθείσα έρευνα, κάθε Έλληνας και Ελληνίδα πετάει κάθε χρόνο:

  • 7,4 κιλά φρούτων,

  • 7,3 κιλά μαγειρεμένου φαγητού -εκ των οποίων 1,8 κιλά φαγητού το οποίο περιέχει κρέας ή ψάρι,

  • 4,4 κιλά λαχανικών,

  • 4,1 κιλά ψωμιού,

  • 3,4 κιλά γαλακτοκομικών προϊόντων (WWF, 2017).

 

Το θέμα της σπατάλης τροφίμων σίγουρα αφορά κατά κύριο λόγο τα νοικοκυριά και συνεπώς η νοοτροπία  των καταναλωτών παίζει τεράστιο ρόλο!

Οι επιπτώσεις

Περιορίζοντας τη σπατάλη των τροφίμων, περιορίζουμε τη σπατάλη όλων των φυσικών πόρων (εδάφους, νερού, ενέργειας), οι οποίοι έχουν απαιτηθεί για την παραγωγή, επεξεργασία, μεταφορά, συντήρηση και για το μαγείρεμα των τροφίμων. Περιορίζουμε επίσης την κατανάλωση των φυσικών πόρων που απαιτούνται για την επεξεργασία των τροφικών αποβλήτων, δηλαδή τα καύσιμα και τα οχήματα για συλλογή και μεταφορά των αποβλήτων στους χώρους υγειονομικής ταφής. Η σπατάλη των τροφίμων προκαλεί χρηματική επιβάρυνση στον οικογενειακό προϋπολογισμό, έχει περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αλλά επίσης δημιουργεί και αισθήματα ενοχής, καθώς φαίνεται ότι σε κανέναν δεν αρέσει να πετάει τρόφιμα (WWF, 2017).

Εκτός από τις παραπάνω επιπτώσεις η σπατάλη τροφίμων, λαμβάνοντας υπόψη τα 821 εκατομμύρια ανθρώπων που υποσιτίζονται, θέτει επίσης ηθικές διαστάσεις.

Εκπαιδευτικά υλικά

 

Επίσης:

Η σπατάλη τροφίμων

Κατανάλωση κρέατος και κλιματική αλλαγή

Η εντατική εκτροφή ζώων για την κάλυψη της ζήτησης για κατανάλωση κρέατος, συμβάλλει στην υπερθέρμανση του πλανήτη εξαιτίας της παραγωγής αερίου μεθανίου (CH4) από τα ζώα, αλλά και της αποψίλωσης των δασών προκειμένου να δημιουργηθούν βοσκότοποι. Επιπλέον, η εκτροφή ζώων παραγωγής κρέατος δεσμεύει υπερβολικά μεγάλες εκτάσεις γεωργικής γης (εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα) που θα μπορούσαν υπό άλλες συνθήκες να απελευθερωθούν για τη δημιουργία δασών.

Τα ζώα που εκτρέφονται όπως τα βοοειδή, οι χοίροι, τα πρόβατα και οι κατσίκες παράγουν CH4 ως μέρος της συνήθους πεπτικής τους διαδικασίας. Επίσης, όταν η κοπριά ζώων αποθηκεύεται, παράγεται CH4. Επειδή οι άνθρωποι εκτρέφουν αυτά τα ζώα για την διατροφή τους (κρέας, γάλα, τυρί, γιαούρτι, αλλαντικά κλπ.), αυτές οι εκπομπές μεθανίου θεωρούνται ανθρωπογενούς προέλευσης. Όταν υπολογιστούν συνδυαστικά οι εκπομπές ζωικού κεφαλαίου και κοπριάς, τότε ο τομέας της κτηνοτροφίας είναι η μεγαλύτερη πηγή εκπομπών CH4 στις Ηνωμένες Πολιτείες.

 

Πηγή: EPA (United States Environmental Protection Agency)

 

Άρθρα στον τύπο:

Κατανάλωση κρέατος και κλιματική αλλαγή

Απορρίμματα και κλιματική αλλαγή

Στους χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων, καθώς τα οργανικά απορρίμματα αποσυντίθενται, αλλά και στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων παράγεται μεθάνιο (CH4). Οι χώροι υγειονομικής ταφής απορριμμάτων είναι η τρίτη μεγαλύτερη πηγή εκπομπών CH4 στις Ηνωμένες Πολιτείες (Πηγή: EPA United States Environmental Protection Agency).

Η αποτελεσματική διαχείριση των απορριμμάτων και η έμφαση στην επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση οδηγεί σε χαμηλότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου γιατί:

  • Μειώνονται οι εκπομπές από χώρους υγειονομικής ταφής, σκουπιδότοπους και αποτεφρωτήρες

  • Μειώνονται οι εκπομπές από την εξόρυξη και την επεξεργασία των πρώτων υλών.

 

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ: https://ec.europa.eu/clima/citizens/tips/reuse_el

Απορρίμματα και κλιματική αλλαγή

Η κοινωνική διάσταση της κλιματικής αλλαγής

Πολλές φτωχές αναπτυσσόμενες χώρες βρίσκονται ανάμεσα στις χώρες που πλήττονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή. Οι άνθρωποι που ζουν εκεί συχνά εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το φυσικό τους περιβάλλον και διαθέτουν τους λιγότερους πόρους για να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή.

Η κοινωνική διάσταση της κλιματικής αλλαγής

Υγεία και κλιματική αλλαγή

Παρόλο που η υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να φέρει μερικά τοπικά οφέλη, όπως λιγότεροι θάνατοι λόγω ψύχους στα εύκρατα κλίματα και αυξημένη παραγωγή τροφίμων σε ορισμένες περιοχές, οι συνολικές επιπτώσεις του μεταβαλλόμενου κλίματος στην υγεία είναι συντριπτικά αρνητικές.

Οι επιπτώσεις επιγραμματικά συνοψίζονται ως εξής:

  • Η αλλαγή του κλίματος επηρεάζει τους καθοριστικούς για την υγιεινή διαβίωση κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως τον καθαρό αέρα, το ασφαλές πόσιμο νερό, την επάρκεια τροφής και το ασφαλές καταφύγιο.

  • Η κλιματική αλλαγή στο κοντινό μέλλον (μεταξύ 2030 και 2050), αναμένεται να προκαλέσει περίπου 250.000 πρόσθετους θανάτους ετησίως από τον υποσιτισμό, την ελονοσία, τη διάρροια και την έκθεση των ηλικιωμένων στην υπερβολική ζέστη.

  • Το κόστος των άμεσων ζημιών για την υγεία (δηλ. εξαιρουμένων των δαπανών σε τομείς που σχετίζονται με την υγεία, όπως η γεωργία, το νερό και η αποχέτευση) εκτιμάται ότι θα είναι 2-4 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ / έτος έως το 2030.

  • Οι περιοχές με ανεπαρκείς υποδομές υγείας - κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες - θα είναι σε δυσμενέστερη θέση να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις στον τομέα της υγείας χωρίς βοήθεια.

 

Η μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου μέσω καλύτερων επιλογών στους τομείς των μεταφορών, των τροφίμων και της χρήσης της ενέργειας μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της υγείας, ιδιαίτερα μέσω της μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Η συσχέτιση της κλιματικής αλλαγής με την υγεία μπορεί να αναλυθεί ως εξής:

Υπερβολική ζέστη
  • Οι εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες του αέρα συμβάλλουν άμεσα στην αύξηση των θανάτων από καρδιαγγειακές και αναπνευστικές ασθένειες, ιδιαίτερα μεταξύ των ηλικιωμένων. Για παράδειγμα, στους καύσωνες του καλοκαιριού του 2003 στην Ευρώπη αποδίδονται πάνω από 70.000 θάνατοι.

  • Οι υψηλές θερμοκρασίες αυξάνουν επίσης τα επίπεδα όζοντος και άλλων ρύπων στον αέρα που επιδεινώνουν τις καρδιαγγειακές και αναπνευστικές ασθένειες.

  • Η γύρη και τα επίπεδα άλλων αλλεργιογόνων στον αέρα επίσης αυξάνονται με την θερμοκρασία. Αυτά μπορεί να προκαλέσουν άσθμα, το οποίο επηρεάζει περίπου 300 εκατομμύρια ανθρώπους. Η συνεχιζόμενη αύξηση της θερμοκρασίας αναμένεται να επιδεινώσει αυτή την επιβάρυνση.

 
Φυσικές καταστροφές και αλλαγή στα πρότυπα βροχοπτώσεων

Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο αριθμός των φυσικών καταστροφών που σχετίζονται με τα ακραία καιρικά φαινόμενα έχει υπερδιπλασιαστεί από τη δεκαετία του 1960. Κάθε χρόνο αυτές οι καταστροφές καταλήγουν σε περισσότερους από 60.000 θανάτους, κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα καταστρέψουν σπίτια, ιατρικές εγκαταστάσεις και άλλες βασικές υπηρεσίες. Περισσότερο από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε απόσταση ως 60 χλμ. από τη θάλασσα. Η αναγκαστική μετακίνηση αυτών των ανθρώπων από τις εστίες τους, θα αυξήσει τον κίνδυνο των επιπτώσεων στην υγεία τους, καθώς θα είναι περισσότερο εκτεθειμένοι σε ψυχικές διαταραχές ή μεταδοτικές ασθένειες.

Η αλλαγή στα πρότυπα των βροχοπτώσεων είναι πιθανό να επηρεάσουν την παροχή γλυκού νερού. Η έλλειψη καθαρού νερού μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις συνθήκες υγειούς διαβίωσης και να αυξήσει τον κίνδυνο της διάρροιας, η οποία σκοτώνει πάνω από 500.000 παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών κάθε χρόνο. Σε ακραίες περιπτώσεις, η έλλειψη νερού οδηγεί σε ξηρασία και πείνα. Μέχρι τα τέλη του 21ου αιώνα, η κλιματική αλλαγή είναι πιθανό να αυξήσει τη συχνότητα και την ένταση της ξηρασίας σε περιφερειακή και παγκόσμια κλίμακα.

Οι πλημμύρες και οι έντονες βροχοπτώσεις αναμένεται να αυξηθούν επίσης σε συχνότητα και ένταση. Οι πλημμύρες μολύνουν τις παροχές γλυκού νερού, αυξάνουν τον κίνδυνο των ασθενειών που μεταδίδονται με το νερό και δημιουργούν χώρους αναπαραγωγής για έντομα όπως τα κουνούπια που μεταφέρουν ασθένειες. Προκαλούν επίσης πνιγμό και σωματικές βλάβες, καταστρέφουν σπίτια και διακόπτουν την παροχή ιατρικών και υγειονομικών υπηρεσιών.

Οι αυξανόμενες θερμοκρασίες και οι μεταβαλλόμενες βροχοπτώσεις ενδέχεται να μειώσουν την παραγωγή βασικών τροφίμων σε πολλές από τις φτωχότερες περιοχές. Αυτό θα αυξήσει τον επιπολασμό της κακής διατροφής και του υποσιτισμού, ο οποίος προκαλεί σήμερα 3,1 εκατομμύρια θανάτους κάθε χρόνο.

Τα πρότυπα της μόλυνσης

Οι κλιματικές συνθήκες επηρεάζουν έντονα τις ασθένειες που μεταδίδονται από το νερό και τις ασθένειες που μεταδίδονται μέσω εντόμων, σαλιγκαριών ή άλλων ψυχρόαιμων ζώων.

Οι μεταβολές του κλίματος είναι πιθανό να επιμηκύνουν τις εποχές μετάδοσης σημαντικών ασθενειών που μεταδίδονται με φορέα και να μεταβάλλουν τη γεωγραφική τους εμβέλεια. Για παράδειγμα, η κλιματική αλλαγή αναμένεται να διευρύνει σημαντικά στην Κίνα την περιοχή εμφάνισης της σχιστοσωμίασης (γνωστή και ως νόσος των σαλιγκαριών).

Η ελονοσία επηρεάζεται έντονα από το κλίμα. Μεταδίδεται από τα κουνούπια Anopheles, και σκοτώνει περισσότερους από 400.000 ανθρώπους κάθε χρόνο - κυρίως παιδιά κάτω των 5 ετών σε ορισμένες αφρικανικές χώρες. Ο φορέας του δάγκειου πυρετού, το κουνούπι Aedes, είναι επίσης εξαιρετικά ευαίσθητος στις κλιματικές συνθήκες και μελέτες δείχνουν ότι η κλιματική αλλαγή είναι πιθανό να αυξήσει την έκθεση στον δάγκειο πυρετό.

Ποιος κινδυνεύει;

Όλοι οι πληθυσμοί θα επηρεαστούν από την αλλαγή του κλίματος, αλλά ορισμένοι είναι πιο ευάλωτοι από άλλους:

  • Οι άνθρωποι που ζουν σε μικρά νησιωτικά αναπτυσσόμενα κράτη και σε άλλες παράκτιες περιοχές, στις μεγαλουπόλεις, στις ορεινές και πολικές περιοχές είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι.

  • Τα παιδιά - ιδιαίτερα τα παιδιά που ζουν σε φτωχές χώρες - συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο ευάλωτων. Οι επιπτώσεις στην υγεία αναμένεται επίσης να είναι πιο σοβαρές για τους ηλικιωμένους και τα άτομα με αναπηρίες ή υποκείμενα νοσήματα.

  • Οι περιοχές με ανεπαρκείς υποδομές υγείας - κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες - θα είναι οι λιγότερο ικανές να αντιμετωπίσουν χωρίς βοήθεια την προετοιμασία για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων.

 

Πηγή: Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας World Health Organization

 

 Άρθρα στον τύπο: 1. Γιατί μας ανησυχεί ο κορονοϊός και όχι η κλιματική αλλαγή;

Υγεία και κλιματική αλλαγή

Πολιτιστική κληρονομιά και κλιματική αλλαγή

Η κλιματική αλλαγή εκθέτει την πολιτιστική κληρονομιά και τα οφέλη που αυτή προσφέρει σε αυξημένο κίνδυνο με διάφορους τρόπους:

Οι αυξημένες βροχοπτώσεις, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας και οι συχνότερες καταιγίδες μπορούν να προκαλέσουν δομικές βλάβες και να ενισχύσουν τη φυσική και χημική διάβρωση των πέτρινων μνημείων.

Πηγή: Ευρωπαϊκή Επιτροπή  Protecting cultural monuments from climate change

 

Η κλιματική αλλαγή έχει την ικανότητα όχι μόνο να υπονομεύει την ακεραιότητα των μνημείων και των τόπων αλλά και να καταστρέφει την άυλη πολιτιστική κληρονομιά των κοινοτήτων που ζουν στις πληγείσες περιοχές, καθώς επηρεάζει σοβαρά τη συνολική κοινωνική και οικονομική δραστηριότητά τους.

Πηγή: Climate Change Impacts on Cultural Ηeritage

 

Άρθρα στον τύπο: 1. Προστατεύονται από την κλιματική αλλαγή Παρθενώνας ή συλλογές που φιλοξενούνται στα Μουσεία;

Πολιτιστική κληρονομιά και κλιματική αλλαγή

Πράσινο – δέντρα και κλιματική αλλαγή

  • Όλα τα φυτά δεσμεύουν διοξείδιο του άνθρακα (CO2) από την ατμόσφαιρα και με τη φωτοσύνθεση μετατρέπουν ένα μέρος του άνθρακα σε βιομάζα. Ένα δέντρο μπορεί να δεσμεύσει μέχρι και 150 κιλά διοξειδίου του άνθρακα το χρόνο! Για αυτό τα δάση θεωρούνται «αποθήκες άνθρακα». Κάθε φορά που τα δάση καίγονται αυτός ο άνθρακας επιστέφει στην ατμόσφαιρα με τη μορφή διοξειδίου του άνθρακα.

  • Τα δέντρα μπορούν να μειώσουν την θερμοκρασία του αέρα κατά 2-8°C. Έτσι μετριάζουν τις επιπτώσεις των καυσώνων που όλο και πιο συχνά πλήττουν τις πόλεις εξαιτίας της αστικής θερμικής νησίδας και της κλιματικής αλλαγής.

  • Δέντρα κοντά σε κτίρια μπορούν να μειώσουν τις ανάγκες κλιματισμού μέχρι και 30% και τις ανάγκες για θέρμανση κατά 20-50%. Έτσι συμβάλλουν στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας για δροσισμό και θέρμανση και στον μετριασμό του φαινομένου του θερμοκηπίου.

 

Από την Αθήνα ως τη Μελβούρνη και από τη Σεούλ ως τη Νέα Υόρκη, οι μεγάλες πόλεις στρέφονται όλο και περισσότερο στα δέντρα για να προστατευτούν από τους καύσωνες και τις πλημμύρες και παράλληλα να ενισχύσουν τη σωματική και ψυχική υγεία των κατοίκων τους (World Forum on Urban Forests, 2018).

 

Στο Μιλάνο έχει σημειωθεί αύξηση θερμοκρασίας κατά 2°C, αύξηση των θανάτων που οφείλονται στη ζέστη τα τελευταία 20 χρόνια καθώς και επιδείνωση των πλημμυρών. Επίσης σήμερα δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ της κατανάλωσης ενέργειας της πόλης το χειμώνα και το καλοκαίρι λόγω της αυξανόμενης ζήτησης για κλιματισμό. Για το σκοπό αυτό το Μιλάνο σκοπεύει να φυτέψει τρία εκατομμύρια δέντρα και να επεκτείνει τους χώρους πρασίνου μέχρι το 2030. Ο μεγαλύτερος αριθμός δέντρων αναμένεται να μειώσει την ατμοσφαιρική ρύπανση, να βελτιώσει την ποιότητα του αστικού χώρου και να μετριάσει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Σύμφωνα με την έκθεση Building Urban Resilience with Nature, που δημοσιοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2018, από τον οργανισμό 100 Resilient Cities (100 Ανθεκτικές Πόλεις), στον οποίο συμμετέχουν η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, "Αυτό που καθιστά τις φυσικές λύσεις τόσο ελκυστικές είναι ότι με μια παρέμβαση, όπως ένα αστικό δάσος, μια πόλη μπορεί να αντιμετωπίσει πολλαπλές κρίσεις και πιέσεις ταυτόχρονα - από τις πλημμύρες και τα κύματα καύσωνα έως την ατμοσφαιρική ρύπανση και τη δημόσια υγεία - πράγμα που οι γκρίζες υποδομές σπάνια μπορούν να κάνουν"!

Αντίστοιχες πρωτοβουλίες αναπτύσσονται και εκτός αστικών περιοχών. Πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν θέσει φιλόδοξους στόχους για φύτευση εκατομμυρίων δέντρων ως ένα τρόπο μετριασμού της κλιματικής αλλαγής. 

 

Άρθρα σχετικά με το θέμα: 

 

σελ 95 - γελοιογραφία.jpg
Πράσινο – δέντρα και κλιματική αλλαγή
bottom of page